Την λένε Μαρία, είχε άστατο ύπνο, προβλήματα στο στομάχι και στο παχύ έντερο, δεν ήθελε να πηγαίνει στην δουλειά της, ένιωθε πολύ μόνη, είχε χρόνια να κάνει σχέση και λόγω δουλειάς δεν είχε πολύ ελεύθερο χρόνο για να βγει και να γνωρίσει τον άνθρωπο που θα μοιραζόταν ό,τι ήθελε.
Η δική σου η σκέψη μπορεί να μην βρίσκει λύσεις.
Κάποιοι μπορούν να σε βοηθήσουν να σταματήσεις να σκέφτεσαι τον τοίχο σαν έξοδο.
«Από την πρώτη βδομάδα», μας είπε, «που ξεκίνησε την θεραπεία άρχισαν όλα να αλλάζουν». Και κατέληξε λέγοντας
«Δεν ήταν οικονομικό το θέμα, ήταν η συνήθειά μου και ο φόβος μου να κάνω κάτι διαφορετικό. Ακόμη και αν ήθελα να αλλάξουν όλα, είχα συνηθίσει την μαυρίλα μου και δεν ήξερα αν μπορώ να συνηθίσω το καινούργιο αυτό που ήθελα και που έψαχνα. Στην ουσία ένα χέρι να με τραβήξει έψαχνα και το βρήκα»
