Αγχος στην υπογονιμότητα
Η Δέσποινα Παπαβασιλείου εξηγεί πως συνδέεται το άγχος με την υπογονιμότητα, αλλά και πως μπορεί αυτό να αποφευχθεί.
Οι μηχανισμοί δράσεις του ανθρώπινου οργανισμού είναι ένα πλέγμα, που επηρεάζεται το κάθε σύστημα από την ανισορροπία ενός άλλου συστήματος καθώς και από ποικίλα συναισθήματα.
Το άγχος έχει συνδεθεί με την υπογονιμότητα και ενώ το άγχος σαν κατάσταση δεν μπορεί να κάνει μόνιμα κάποιον υπογόνιμο, μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες μιας εγκυμοσύνης.
Τί μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα και κυρίως τί μπορεί να γίνει για αυτό;
«Είναι όλο και πιο σημαντικό, όσον αφορά τις μελέτες που κάνουμε, να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στις φυσιολογικές επιδράσεις του στρες και πως μπορούν αυτές να παίξουν ρόλο στην σύλληψη» είπε η Margareta D. Pisarska, MD, υποδιευθύντρια στο Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στο Cedars Sinai Medical Center στο Los Angeles και αρχισυντάκτρια στο American Society for Reproductive Medicine News.
Ενώ οι γιατροί λένε ότι μέχρι τώρα δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να σχηματίσουν μια σαφή εικόνα, πιστεύουν ότι είναι θέμα χρόνου για να συλλέξουν όλα τα στοιχεία και να φτιάξουν την πραγματική εικόνα του προβλήματος.
«Αυτό που κάνουμε τώρα είναι όταν χρησιμοποιούνται τεχνικές μείωσης του στρες, κάτι συμβαίνει στις γυναίκες που τους επιτρέπει να συλλάβουν» είπε η Allen Morgan, MD, διευθύντρια του Shore Institute Υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στο Lakewood, N.J.
Παρόλο που ο ακριβής λόγος μεταξύ υπογονιμότητας και άγχους παραμένει μυστήριο, η Morgan πιστεύει οτι οι ορμόνες κορτιζόλης και επινεφρίνης, που συχνά ανεβαίνουν και παραμένουν υψηλές σε περιόδους χρόνιου άγχους, παίζουν βασικό ρόλο.
Η Morgan υποστηρίζει ότι είναι πιθανό μειώνοντας το άγχος ενισχύονται οι πρωτεΐνες του ενδομητρίου που βοηθάνε στην εμφύτευση και συνεχίζει λέγοντας ότι η μείωση του άγχους αιματώνει περισσότερο την μήτρα που επηρεάζει εν συνεχεία την σύλληψη.
Η Ρεφλεξολογία είναι μια μέθοδος που βασίζεται πάνω στην χαλάρωση, την αιμάτωση και την διέγερση διαφόρων συστημάτων. Έχει αποδειχθεί ότι η εφαρμογή της μεθόδου αυτής σαν μια συμπληρωματική μέθοδος αύξησε την αιμάτωση του οργανισμού με αποτέλεσμα να μεταφέρεται καλύτερα η ορμονική αγωγή που είχε προταθεί.