Στα τέλη του 20ου αιώνα αναπτύχθηκε μια μεγάλη ανάγκη του κόσμου να ακολουθήσει φυσικές μεθόδους για κάθε πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε. Διαβάζουμε συχνά για την ολιστικότητα και μοναδικότητα του συνόλου του ατόμου. Eίτε η θεραπεία είναι ομοιοπαθητική, είτε είναι βελονισμός είτε είναι ρεφλεξολογία, είτε είναι οποιαδήποτε θεραπεία δεν περιέχει φαρμακευτική αγωγή.
Η βασική διαφορά των μεθόδων που δεν χρησιμοποιούν φάρμακα από την κλασική φαρμακευτική αγωγή, είναι ότι αντιλαμβάνεται τον ανθρώπινο οργανισμό σαν ένα ενιαίο σύνολο τόσο κυτταρικής και υλικής μορφής όσο και ψυχολογικών προβλημάτων, εστιάζοντας στην λύση της ασθένειας από την πηγή της πρόκλησής της και όχι από την ίαση των συμπτωμάτων της εκάστοτε ασθένειας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στις 7 Απριλίου 1948, όρισε την έννοια της υγείας ως εξής:
«Υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους σωματικής, νοητικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία νόσου ή αναπηρίας.»
Ο ορισμός της υγείας αναφέρεται στο σωματικό και στο νοητικό σκέλος που η ισορροπία αυτών των δυο ορίζονται σαν μια υγιής κατάσταση και δεν αναφέρεται σε ασθένειες.
Αυτό θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε ότι από το 1948 που ορίστηκε αυτό σαν παγκόσμιος ορισμός υγείας, είχαν ήδη παραδεχτεί ότι και η νόησή μας είναι ένα κομμάτι αποδεκτής ύπαρξης πάνω μας που επηρεάζει την υγείας μας.
Εναλλακτικές ορίζονται όσες θεραπείες, από το Αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Εναλλακτικής Ιατρικής, διάφορα είδη ιατρικών πρακτικών που δεν θεωρούνται τμήμα της σύγχρονης συμβατικής ιατρικής. Συμβατικά, κύριες πρακτικές που περιγράφονται με τον όρο είναι η ομοιοπαθητική, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η ιριδολογία, η ρεφλεξολογία, η αγιουρβεδική ιατρική, η χειροπρακτική και η βοτανοθεραπεία.
Η πλειονότητα των εναλλακτικών πρακτικών χαρακτηρίζονται ως ολιστικές, προσεγγίζοντας τα φυσικά, πνευματικά και συναισθηματικά χαρακτηριστικά του ασθενούς.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο 1/10 ενήλικες ακολουθούν κάποια συμπληρωματική αγωγή κάθε χρόνο.
Για ποιο λόγο ο κόσμος στρέφεται σε αυτές τις θεραπείες?
Τα πραγματικά ή δυσμενή αποτελέσματα των συμβατικών θεραπειών είναι οι κύριοι λόγοι. Το κόστος των συμπληρωματικών θεραπειών σίγουρα παγκόσμια επηρεάζει την οικονομία κάθε κράτους.
Από μια έννοια η στροφή αυτή του κόσμου έχει δημιουργήσει πεποιθήσεις ακραίες ως προς την αντιμετώπιση ασθενειών με αποτέλεσμα μη αναστρέψιμα για την υγεία προβλήματα. Η ακεραιότητα των πεποιθήσεων γύρω από τις φυσικές μεθόδους είναι ένα βασικό κίνητρο για να συμπεριφερθούν όλοι οι κλάδοι με σεβασμό γύρω από ένα θέμα που απασχολεί όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από επάγγελμα.
